rzędówki bagienne na Wieleńszczyźnie

cóż to takiego te rzędówki ? Jakaś rzadka roślina, zwierz może albo owad ? Nic takiego, to typ zabudowy w osadach olęderskich charakteryzujący się pasowym układem pól i luźną zabudową najczęściej po jednej stronie drogi. Wsie które odwiedziłem podczas tej wędrówki to najwcześniejsze (zaraz po Ługach Ujskich) osady olęderskie w Wielkopolsce i zarazem doskonałe przykłady takiego rozplanowania. Najwcześniejsza z nich - Nowe Dwory lokowana została już w 1601 przez Jana Czarnkowskiego. Działalność tych pierwszych osadników, ich potomków i następców widoczna jest do dzisiaj w krajobrazie tych okolic. Przejeżdżając przez łęgi nadnoteckie w kierunku śluzy można sobie wyobrazić, ile pracy kosztowało przekształcenie bagien, szuwarów, starorzeczy i meandrów rzeki w ogromne połacie uprawnych pól i łąk, jedynie za pomocą prostych narzędzi.
Na początku trasy straciłem nieco czasu na bezskuteczne poszukiwania cmentarza młynarzy w okolicach Kuźniczki. Za to przy niebieskim szlaku rowerowym odkryłem bodajże najładniejszy widok na meandrującą w dole skarp Bukówkę. Droga z Kuźniczki do Zielonowa dość przyjemna ponieważ po niedawnych opadach ubity w koleinach piasek nie stawiał oporu. Przy suchszej aurze pewnie nie będzie tak łatwo. Podobnie na biegnącej wzdłuż zabudowań wiejskiej drodze z Nowych Dworów do Kałądka. Do śluzy Wrzeszczyna dojedziemy zanikającą przy końcu drogą wśród łąk.
Zainteresowanych tematem odsyłam do książki Marcina Hlebionka i Michała Targowskiego pt. "Osadnictwo olęderskie na Ziemi Wieleńskiej" wydanej w 2014. Korzystałem z mapy Wieleń miasto i gmina (1:50 000, Eko-map)