رکابزنی از ویلاشهر تا عوارضی جهاد آباد

شروع و ابتدای مسیر

بخاطر هوا و دید مناسب برای رانندگان( خصوصا مسیر برگشت) لباس سفید پوشیدم متاسفانه بعلت عدم آشنایی با مسیر امکانات کافی همراهم نبردم که در انتهای مسیر به مشکلاتی برخوردم،حتما‌کلاه دوچرخه سواری و چراغ و لایت قوی برای این مسیر همراه خودتون ببرین

Park

ملحق شدن به دوستان و شروع همرکابی تا انتها

ابتدای آزادراه

ابتدای اتوبان شهید احمد کاظمی بعلت عریض نبودن جاده و عدم اختصاص لاین کندرو از پارک کوهستان تا ابتدای اتوبان مجبور شدیم در شانه خاکی تا این نقطه رکاب بزنیم ضمنا بعلت دور بودن پل برگردان تا این نقطه و افزایش طول مسیر محبور شدیم با زحمت دوچرخه ها رو از کنار پل به روی اتوبان ببریم که خطر خاصی در پی نداشت شروع مسیر با سربالایی طولانی همراه شد

Mountain pass

Photo

Mountain pass

سربالایی طولانی اول و مشکل استفاده از لاین کندرو بعلت تردد ماشینهای سنگین در این لاین

Mountain pass

انتهای سربالایی اول و استراحت مختصر تا شروع رکاب در مسیر سرازیری ضمنا این نقطه در مسیر رفت و برگشت بعلت شمل دهانه مانندی که داشت بادخیز بود مسیر سرازیری هم بعلت وزش باد مخالف با رکابزنی همراه بود

Mountain pass

پس از سربالایی طولانی مجدد در مسیر سرازیری دوم قرار گرفتیم

عوارضی جهادآباد

بالاخره به انتهای مسیر رسیدیم و در محل نمازخانه بعد از پمپ بنزین توقف و استراحت نیم ساعته داشتیم

Mountain pass

در مسیر برگشت و تاریکی و عدم دید کافی بعلت روشن گذاشتن چراغ خطر عقب و کافی نبودن شارژ چراغ همرکابی عزیز و نداشتن چراغ همرکابی دیگر با مشکل مواجه بودیم که با جابجایی باطریها حداقل خطر عقب رو‌پرنور کردیم ضمنا دوچرخه مناسب نداشتم و زانوهام بشدت درد گرفت که مدتی دوچرخه رو با دوست عزیز اقای کاظمی جابجا کردیم و اثر مثبت داشت( اینجور مسیرها دوچرخه حسابی میخواد )

پیاده روی درشیب مسیر برگشت

بعلت طولانی شدن سربالایی ها گاهی در مسیر رفت و برگشت در سربالاییهای تند پیاده با دوچرخه طی مسیر کردیم که به ماهیچه ها و خصوصا زانوها استراحت خوبی میداد

پس از یک مسیر برگشت پرفراز و نشیب که خدا رو شکر به خیر گذشت

در امتداد مسیر بعلت کافی نبودن نور چراغ جلو که باطری اون رو به اتمام بود و فاصله گرفتن همرکابی دیگر در مسیر دچار تردید شدم که به همرکابی بدون چراغ وسطی برخورد کنم که ترمز ناگهانی گرفتم و دوچرخه در سرازیری با سرعت بالای۵۰ کیلومتر در ساعت حدود۸۰ درجه چرخید و با سختی. زیاد و واهمه در تاریکی تونستم خدا رو شکر کنترل کنم و ادامه مسیر بدم،توضبح اینکه در مسیر هیچگونه نوری وجود نداره و اگه مثل امشب نور ماه نباشه واقعا اصلا جاده پیدا نیست،خلاصه پیدا نیس پس از مسیر پرفراز و نشیب حدود ساعت۱۲ شب به پارک گلها نجف اباد رسیدیم و از دوستان جدا شدم تا انتهای مسیر و برگشت به منزل

پایان مسیر

با زانوی دردگرفته و خستگی و‌گرسنگی مفرط بالاخره تمام شد ولی بعنوان تجربه جدید رکابزنی در مسیر پرفراز و نشیب ازادراهی چالش بسیار خوبی بود،عیبها و کاستی ها رو شناختم تا برای رکابزنی های آتی در مسیرهای اینچنین با تجربه و شناخت بیشتری وارد عمل بشم