Oudenaarde Pay Des Collines

Stadhuis Oudenaarde

Het stadhuis van oudenaarde werd gebouwd in de 16de eeuw en is in Brabantse laatgotische stijl gebouwd door architect Hendrik van Pede, bouwmeester van Brussel. De 40 m hoge belforttoren wordt bekroond door de legendarische figuur van Hanske de Krijger, een 2 m hoog koperen soldatenbeeld met de stedelijke banier. Het bevat uiteraard een belangrijke collectie verdures, maar ook zilverwerk en schilderijen van Adriaan Brouwer, Oudenaardes beroemdste kunstenaar. De Stedelijke Dienst voor Toerisme (een klein museum op zich) is in het Stadhuis gevestigd.

Auteur:

Wolvenberg

In het wielrennen is de heuvel vooral bekend door de wielerwedstrijd de Ronde van Vlaanderen. Sinds 1999 is het één van de eerste hellingen waar de renners over moeten op hun weg naar de finish in Meerbeke. De Wolvenberg is een smalle asfaltweg met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8%. De top ligt op 51m hoogte. De Wolvenberg werd reeds 7 maal beklommen, voor het eerst in 1999. Van 1999-2001 wordt de klim in de Ronde gesitueerd tussen de Achterberg en de Molenberg. In 2002 en 2003 ligt ze tussen de Molenberg en de Kluisberg. Van 2004-2006 wordt ze gesitueerd tussen de Molenberg en de Oude Kwaremont. Karakteristieken Top:51m Hoogteverschil: 45m Lengte: 666m Gemiddelde Stijging: 6,8% Steilste stuk: 17,3%

Auteur:

Centrum Ronde van Vlaanderen

Belevings- en bezoekerscentrum Beleef de unieke sfeer van de Ronde van Vlaanderen in het CRVV. In het belevingsmuseum kruipt u in de huid van een renner en ervaart u zelf wat het betekent om deel uit te maken van Vlaanderens Mooiste. Stap ook eens binnen in brasserie 'De Flandrien' alwaar u omgeven door wielermemorabilia kan genieten van een Flandrienbier of een spaghetti Boononaise. Of bezoek de Rondeshop waar je naast de Rondeproducten ook wielerboeken en toeristische (fiets)kaarten kan verkrijgen. Centrum Ronde van Vlaanderen Markt 43 9700 Oudenaarde 055/339933 www.crvv.be

Auteur:

Sint-Walburgakerk

De collegiale Sint-Walburgakerk met haar majestueuze toren domineert de stad. Van de vroeggotische kerk, waarvan de bouwwerken aanvingen in de eerste helft van de 12de eeuw, rest nu nog slechts het koor in Doornikse kalksteen. In de 15de eeuw werd beslist de kerk te herbouwen in Brabantse gotiek maar men voltooide slechts de toren en de benedenkerk. In 1534 werden de werken stopgezet. Het resultaat is een schitterend spel van Doornikse en Brabantse gotiek. Het interieur had echt te lijden onder de beeldenstorm in 1566. De huidige interieurstoffering is voornamelijk in barok- en laatbarokstijl uitgevoerd. De kerk is bijzonder rijk aan beelhouwwerk, polychrome beelden, schilderijen en wandtapijten en huisvest ook de Oudenaardse beiaard. Volgens de officiële geschiedschrijving is de eerste handbespeelde beiaard in Oudenaarde geplaatst. In 1510 levert een zekere Jan van Spiere in opdracht van het stadsbestuur 'een clavier in torrekin om te beyaerdene'. In 2010 vierde de stad het 500-jarige bestaan van de beiaard. Oorspronkelijk was de beiaard ondergebracht in de belforttoren maar verhuisde in 1894 naar de toren van de St.-Walburgakerk. Vandaag wordt het stokkenklavier bespeeld door stadsbeiaardier Lode Schynkel. Vier historische Van den Gheynklokken uit 1759 kregen een gepaste plaats op het graspleintje naast de Sint-Walburgakerk.

Auteur:

Au Coin d'Amaury

De gasten beschikken over twee zalen en een terras. De kaart besteedt ruime aandacht aan streekproducten. De inrichting herinnert aan de folklore van Ellezelles. Heksen en verwijzingen naar de heksensabbat vindt men zowat overal in de aankleding. De Franse keuken bevat recepten op basis van Quintine, het lokaal gebrouwen bier, mosselen in het seizoen, wijngaardslakken en salades voor elke smaak. Contact: Au Coin d'Amaury +3268542710 au.coin.damaury@skynet.be fax+3268542710 http://www.aucoindamaury.be Route de Frasnes 2, 7890 Ellezelles

Auteur:

Green Loft

Ontdek dit prachtige gastenverblijf in het hart van Le Pays des Collines. Deze ruime, zuidgerichte loft van 105 m2 (voor 2 personen) met zonneterras biedt u een adembenemend zicht op idyllische landschappen. U geniet niet enkel van een uitzonderlijk comfort, maar eveneens van gepersonaliseerde diensten zoals vervoer vanaf het station naar de loft indien u met de trein reist, boeking van lekkere eetgelegenheden, tips voor het uitgaan, enz. Wandel rond in de grote tuin en ontdek de moestuin, aromatische kruiden en oude appel- en peervariëteiten die gekweekt worden aan leibomen. Een ideale plaats om te herbronnen en om uw passie voor de natuur en het tuinieren te delen. Privéparking en afzonderlijke ingang. Contact: Green Loft ellezellesedmee@hotmail.com http://www.greenloft.org Aulnoit 13, 7890 Ellezelles

Auteur:

Brouwerij Liefmans

Het bruinbier heeft van Oudenaarde een beroemde bierstad gemaakt. Aan de overkant van de Schelde zie je de gebouwen van de befaamde brouwerij Liefmans liggen. Daar werd in 1770 de eerste 'bruine' getapt. Vandaag wordt er nog steeds gebrouwen volgens een 300 jaar oud recept. Het kriekbier begon hier pas veel later te schuimen. De brouwinstallatie, met kookketels, koelschepen en baudelotkoelers zijn nog steeds gemaakt van rood koper. Vandaag maakt Liefmans deel uit van de Groep Duvel Moortgat.

Auteur:

Ferme De Fourquepire

Met 6 zalen die plaats bieden aan 600 personen mag de boerderij zich tot de grootste rekenen van het Pays des Collines. De voormalige boerderij werd geopend op 1 mei 1992. Ze heeft een speelruimte waar de kinderen zich kunnen vermaken terwijl de ouders genieten van de keuken van de Chef. De zalen zijn in verschillende stijlen ingericht. De paardenstallen, de schuur en de zolder staan ter beschikking voor allerlei soorten evenementen, zoals huwelijken, Sint-Valentijn, seminaries, jachtmaaltijden, thema-avonden, communies, nieuwjaarsdiners… Traiteurdienst ter plaatse. Contact: La Ferme de Fourquepire +3268542207 fxt@fourquepire.be fax+3268543454 http://www.fourquepire.be Rue de Fourquepire 28, 7890 Ellezelles

Auteur:

Kapel van de Ronde van Vlaanderen

Kapel van de Ronde van Vlaanderen Aan de rechterkant staan de namen van alle winnaars van de Ronde van Vlaanderen, gebeiteld in graniet en met naast hun naam de vlag van hun land. Elk jaar zal ook de naam van de nieuwe winnaar daar een plaats krijgen. Op de linker muurwand staat een tekening van de Vlaamse wielrenner, dé Flandrien zeg maar. Op de vloer tenslotte staan de namen van onze échte Flandriens.

Auteur:

Etikhove

Etikhove was in de jaren 20 een kunstenaarsdorp rondom Valerius De Saedeleer. Hij woonde tot 1937 in de villa "Tynlon". Valerius De Saedeleer was een Vlaams schilder van landschappen. Hij is begraven op de stedelijke begraafplaats van Aalst. De Saedeleer kreeg zijn eerste artistieke vorming aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten van Théodore-Joseph Canneel. Hij schilderde voornamelijk de Leiestreek en de Vlaamse Ardennen en was een van de belangrijkste figuren van de eerste groep van de Latemse School. Valerius De Saedeleer woonde van november 1895 tot oktober 1898 in Lissewege, in een boerderijtje langs de Ter Doeststraat. Van 1898 tot 1908 woonde hij in Sint-Martens-Latem. De Leiebocht daar is onderwerp van enkele van zijn schilderijen. Daarna verhuisde hij naar de villa "Tynlon" in Etikhove, waar een kunstenaarskolonie met hem als centrale figuur was gevestigd. In 1937 verliet hij die woning.

Auteur:

Rusthuis Louise-Marie

De eerste steen werd gelegd in 1900 en in 1902 werd het gebouw, toen reeds als rusthuis geconcipieerd, voltooid. Het gevelwerk van het gebouw bleef in de loop der jaren zo goed als ongewijzigd. Binnen werden er uiteraard enkele malen renovatiewerken uitgevoerd, echter steeds met respect voor het unieke kader van het gebouw. De laatste verfraaiingswerken zijn recent maakten van het gebouw een modern rusthuis met 43 eenpersoonskamers, twee kamers voor echtparen en 6 serviceflats.

Auteur:

Muziekbos

Er bestaan verschillende meningen over de verklaring van de oude plaatsnaam. Volgens sommigen zou de naam verwijzen naar de dichterlijke "muzen", anderen houden het bij "muziek" want je hoort een ruisend geluid als de wind speelt door de takken, nog anderen zien "mus" voor moeras, en tenslotte "meuzies" het plaatselijk dialectwoord voor mug - dus een bos waar veel muggen voorkomen. Het 50 ha grote beukenbos is grotendeels privaat, 13 ha zijn openbaar bezit. Het bos dekt een flink stuk van de Muziekberg in. Deze beboste "berg" maakte ooit deel uit van de natuurlijke grens tussen noord en zuid. Boshyacinten of blauwe kousjes zorgen hier rond de maanden april/mei voor een indrukwekkend bloementapijt!

Auteur:

Moulin du Cat Sauvage

De Moulin du Cat Sauvage (of Kattenmolen) is een staakmolen in het Belgische Elzele in de provincie Henegouwen. De molen is in 1750-1751 gebouwd voor de gravin van Rohan-Soubise. De korenmolen bleef tot na de Tweede Wereldoorlog bedrijfsmatig in gebruik. In 1952 werd hij aangekocht door de Fédération du Tourisme de la Province de Hainaut. De molen is thans in het bezit van de gemeente Elzele. Hij wordt door vrijwillige molenaars bediend. De Kattenmolen is tegenwoordig een beschermd monument en tevens een beschermd dorps- en stadsgezicht.

Auteur:

Villa Tynlon

Deze villa werd omstreeks 1910 gebouwd voor de familie Thienpont, die iets verderop Hof te Cattebeke bewoonde. Kunstschilder Valerius De Saedeleer woonde in deze Villa van 1921 tot 1937. De Saedeleer noemde de woning "Villa Tynlon", verwijzend naar zijn woning in Wales tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Saedeleer had vanaf hier een prachtig zicht over het landschap. In veel van zijn werken uit zijn Etikhoofse periode vinden we herkenbare elementen terug, zoals de voormalige herberg "Belle Vue" iets lager gelegen in de Onderbossenaarstraat. In "Landschap na de storm" uit 1922 schilderde hij - perfect te herkennen - de hoeve en de straatbocht schuin tegenover zijn villa. In 1937 verliet Valerius Villa Tynlon. Zijn geliefde vrouw 'Clemmeke' was overleden in 1930, een verlies dat hij nooit meer te boven zou komen. Hij trok in bij zijn dochter Maria in Leupegem. De villa werd na het vertrek van Valerius betrokken door een andere dochter van De Saedeleer: Marie-Jozef, samen met haar man Leo Piron (eveneens kunstschilder) en hun zoontje Antoon. Zij bleven hier wonen tot in 1948. In de voortuin van de villa bevindt zich het kunstwerk "Disorientating a floor" (2005) van kunstenaar Tim Volckaert. bronnen: BOURDEAUDHUI, J., "Valerius De Saedeleer... achterna", 2014. BOYENS, P., "Valerius De Saedeleer, de tuin der afwezigen", 2006.

Auteur:

Bos Ter Rijst

Mooi stukje bos in de Vlaamse Ardennen. In de herfst met zijn vallende bladeren, een echte aanrader. Maar ook natuurlijk in de lente: bron: www.natuurenbos.be Met zijn talrijke bronnen en zijn blauwpaars tapijt van wilde hyacint in het voorjaar is het Bos Ter Rijst een niet te missen parel in een minder bekende uithoek van de Vlaamse Ardennen. Samen met de beukenbossen van Flobecq (Vloesberg) en het Brakelbos, staat het Bos Ter Rijst garant voor 200 hectare bosplezier.

Auteur:

Taaienberg

De Taaienberg is dé berg van Tom Boonen. Tommeke test er graag zijn benen, ook in de Omloop het Nieuwsblad van 2012. Lars Boom wil Boonen echter nog voorbij, en kiest voor rechts, de kant van het gootje. Daar is geen plaats, Boonen zet zijn schouder en de Nederlander kukelt van zijn fiets. Geeft Boom achteraf toe: "Het was een domme actie van mij.'.

Auteur:

Tissenhovemolen

De huidige molen had een voorganger die al in 1218 bestond. Arent I van Gavere-Schorisse bezette toen 10 schellingen op zijn windmolen bij zijn villa te Mater voor de verjaardag van zijn vader.

Het gaat hier om een voorloper van de nog bestaande Oude Molen of Tissenhovemolen in Mater, die aldus de oudste voorgeschiedenis heeft van alle nog bestaande Vlaamse windmolens. Wel werd de molen een aantal keren herbouwd (o.m. in 1768) en werd hij in 1787 een paar honderd meter verplaatst naar de huidige plek. Tot het einde van het Ancien Régime bleef de molen in het bezit van de heren van Schorisse.

De huidige staakmolen dateert van 1768. Hij werd vermoedelijk naar hier overgebracht van een lager gelegen kouter in het noordoosten, op ca. 350 meter van de huidige. Deze molen bevindt zich op 105 meter boven de zeespiegel. Bij zijn verplaatsing werd er een driezolder van gemaakt. De molen kwam voor in het penningkohier van 1571 als eigendom van de baron van Schorisse.

Omwille van zijn uitzonderlijke ligging en panorama, de torens van Gent en Deinze zijn met het blote oog zichtbaar, gebruikten de Duitsers hem in de Tweede Oorlog als uitkijkpost. Op 28 maart 1956 werd de molen beschermd als monument. De molenweg, de kasseiweg De Jagerij, werd op 30 april 2004 beschermd als monument. In 1975-1976 onderging de molen een ingrijpende, maalvaardige restauratie. De geklinknagelde roeden werden dan vervangen door pestelroeden. De buik op de windweeg (aangebracht rond 1928 voor een derde steenkoppel) en de kombuis aan de vangzijde (voor de zeskantbuil) werden in 1976 "weggerestaureerd". Begin 2006 werden de roeden vervangen door nieuwe eikenhouten pestelroeden. De molenbouwers Wieme uit Machelen (Zulte) legden ook nieuwe eikenhouten schaliën op de kap en de windweeg. Ontwerper was Sabine Okkerse uit Horebeke. Op 12 augustus 2006 werd de herstelde molen feestelijk ingehuldigd.

Auteur: